Jardín

Jippi, we hebben weer internet.

We zijn vanuit Guatapé naar Jardín, een dorpje in de koffiestreek, gegaan. Alleen al de reis vanuit Medellin naar Jardín maakte het de reis waard. Overal groen, bananenbomen, veeeeeeeeel koffieplanten, palmbomen, bloemen in alle kleuren van de regenboog. Onze maag had het tijdens de reis zwaar te verduren. De buschauffeur had maar één stand van de gaspedaal: plankgas. Dit maakt de reis spannend, slingerend door de bochten van het Andesgebergte. Als je maag goed bestand is tegen het geslinger dan kun je tijdens de reis vanalles kopen. Om de paar kilometer stappen straatverkopers in , die een stukje mee rijden om drinken, fruit, plaatselijke lekkernijen zoals arepa's te verkopen. Arepa's zijn een soort pannenkoekjes zonder smaak die de Colombianen overal bij eten, ontbijt, lunch en avondeten. Alleen Yoeran vindt ze lekker. Onderweg hebben we ook veel armoede gezien. Huisjes zo groot als ons tuinhuisje waar een heel gezin in woont. De huisjes zijn gemaakt van takken met leem. 

Jardín is een authentiek Colombiaans dorpje. Ook hier worden we overal aangestaard, want buitenlanders zijn ze hier niet gewend. Als we de weg vragen naar iets, komt van alle kanten hulp. Iedereen wil je helpen. Op zaterdagavond is de uitgaansavond van het hele dorp. Dan komt op het dorpsplein iedereen iets drinken en eten. De cowboys komen op hun paard langs het plein paraderen. De paarden moeten dan met zo'n klein mogelijke stapjes, een soort dressuur, de show stelen. Bij een café springt de caballero van het paard, gaan er vanuit dat wel iemand op het paard let en drinkt een borreltje. Dan weer een paraderondje en op naar het volgende borreltje. Hele gezinnen komen op het paard. Het is iedere zaterdag feest. Iedereen is mooi uitgedost. De meisjes tot een jaar of vier worden in een soort bruidsjurkjes gekleed.

De rest van de week zijn de mensen toch een stuk slechter gekleed en ik wil jullie toch het modebeeld van heel Colombia even beschrijven. Iedereen loopt op crocs. De vrouwen dragen doorschijnende leggings met daarop een tekort doorschijnend blousje. Dit alles is minstens 4 maten te klein. Als ze 15 kilo afvallen zit het nog steeds te strak. Alles puilt uit. Meestal vloeken de kleuren bij elkaar. Het is hip als de kleren veel gouden details hebben. Als ze geen crocs dragen dan zijn het het 15 cm hakkenschoenen, liefst in het goud. Bijpassend gouden handtasjes is het natuurlijk helemaal. De oudere dames hebben de haren paars, echt paars, geverfd. De heren hebben allemaal matjes geknipt. We kijken onze ogen uit. 

Internet heeft weer kuren dus ik laat het hier even bij.